Трэба дома бываць часцей...
Рыгор Барадулін
Ці то раніцай звонкай,
Ці то вечарам ціхім —
Прыязджайде дадому,
Прыязджайце дадому
Ha сустрэчу
З яшчэ не забытым дзяцінствам,
Дзе матуля
Калыску люляла малому.
Покуль ніва красуе
I не высахлі рэкі,
Прыязджайце дахаты,
Прыязджайце дахаты,
Дзе ля ганка
Жаўцее бярэма свірэпкі
I ад сонца
Хаваюцца ў пыл кураняты.
He выкідвайце з памяці
Даўнюю казку —
Прыязджайце да маці,
Прыязджайце да маці
I ў душы не хавайце
Пяшчоту і ласку,
А прылюдна
Сівую сваю абдымайце.
Прыязджайце дадому —
Ці то ўвечар,
ці ўранку,
He таміце матулю
Залішнім чаканнем...
Што,
як стрэнуць вас
Толькі пустая буслянка
Ды над лугам
Старая ахрыплая каня?..