Вершы пра маці

Нам застаецца ад матуль
I шчырасць іхняя,
I ласка.
Наш лёс
З няўмольнага адтуль
Не пераняць ім,
Як падпаска.

I ў свята не задобрыць лёс
Ані скаромінай,
Ні сырам.
Шуміць спагадаю бяроз
Прачысты матчын свет
Над сынам.

Цяпер матуль жаданей снім,
Ад іх не тоім думкі нашы.
I крыўды,
Што чынілі ім,
Да нас саміх ідуць,
Як з пашы.